Kışın yapraklarını dökmeyen ağaçlardan olan Kayın ağacı Trakya’nın kuzey kenar dağları ile İstanbul üzerinden Kocaeli yarımadasına sıçrayarak Marmara’nın güneyine doğru iner. Karadeniz sıra dağları boyunca Kafkasya ve Kırım’a kadar uzanır. Bu ana yayılıştan ayrı olarak İskenderun körfezinin kuzeydoğusunda Hatay ve Maraş’ta ormanlarının yüksek mıntıkalarında 1500 m. üzerinde izole yayılış gösterir.
Kayın ağacının ülkemizde doğal olarak yetişen 2 adet türü bulunmaktadır. Avrupa Kayını (F. silvatica) (N)
Doğu Kayını (F. orientalis) (Y)
30-40 m arası boy yapabilen kayının en belirgin özelliği, açık gri veya koyu gri renkli kabuklarının ağaçların hayatı boyunca çatlamadan düz ve pürüzsüz olarak kalmalarıdır fakat odunu kesildikten sonra uzun süre güneş ışığına bırakıldığında çatlamalar görülebilmektedir. Genç sürgünleri tüylüdür ve sürgünler pseudoterminal tomurcukludur
Deniz iklimini sever. Ilıman iklimli kıyı dağlarında yayılır. Genç yaşlarda çam türlerinde olduğu gibi tepeler sivridir fakat daha sonraları yaşlandıkça yaygınlaşır ve kubbemsi bir şekil alır, yapraklanma sıktır. İyi yetişme ortamlarında ve sık meşcerelerde çok uzun, düz ve dolgun gövdeler yapar. Kök sistemleri fazla derin değildir genellikle yürek kök yaparlar, sığ köklüdür. Ağaç içerisindeki nem ile işleme yapıldığında ağaç şekil değiştirip yamulmalar çarpılmalar olabilir.
Sürekli fakat orta derecede nemli madensel besin maddelerince ve humusça zengin toprakları sever. Mobilya, kontrplak, parke, ambalaj sandığı maden direği, kömür ve yakacak odun olarak kullanılır.
No comments:
Post a Comment