Genelde ismi yüzünden çamgillerden Kızılçam ile karıştırılan Kızılağaç kışın yaprağını döker ve genel türleri çalı halinde odunlu bitkilerdendir. Ülkemizde Trakya Marmara çevresi, Batı ve Doğu Karadeniz’de saf ve dağınık olarak yayılım gösterir. Boyu 20-30 m. lere kadar ulaşan ve düzgün gövdeli bir ağaç olan Kızılağacın çalı halinde olan türleride bulunmaktadır. Genç yaşlarda yeşil kahverengi karışımı renkli düzgün ve parlak bir kabuğu varken ileri yaşlarda çatlar ve yerini koyu renkli ve kalın bir kabuk alır. Kızılağaçların hafif, hava ile temasta kırmızıya yakın bir renk alan odunları ise o dönemde alınarak özellikle kontrplak yapımında kullanılır.
Köklerinde havanın serbest azotunu bağlayan bakterileri kullanarak yumrular meydana getirirler. Bu özelliklerinden dolayı fakir kum topraklarında öncü ağaç olarak sahaya yer yer dikilir ve oradaki toprak azotça zenginleştirilir.
Kızılağacın ülkemizde doğal olarak yetişen alt türleri;
Doğu Kızılağacı (Alnus glutinosa var. orientalis) (Y)
Sakallı Kızılağaç (Alnus glutinosa var. barbata) (Y)
Toros Kızılağacı (Alnus glutinosa var. antitaurica)
Çabuk çürümesi nedeni ile kullanım alanı sınırlı olup, oy macılık, kurşun kalem, kaplama ve kontrplak üretiminde % 0,04 kullanılır.
No comments:
Post a Comment