Latince adı Lat. Fraxinus olan dişbudak ağacı İkiçenekliler sınıfının Zeytingiller familyasında yer almaktadır. 10-30 metre arası boy yapabilen ve dolgun bir gövdeye sahip olan Dişbudak ağaçlarının büyük çoğunluğu kuzey yarım kürenin ılıman bölgelerinde yayılmış 65 türü bulunmaktadır. Türkiye’de, Trakya’da en çok, İzmit, Çankırı, Kastamonu, Samsun, Kahramanmaraş, Toros yörelerinde bulunur. Kışın yapraklarını döken ağaç ya da ağaççık yani çalımsı haldede bulunabilen bir bitki cinsidir.
Sivri uçlu yaprakları bulunur, çiçekleri bir ya da iki eşeyli kırmızı ve beyaz renkte olabilen salkım halindedir. Kül rengi gri lekeli ve oldukça pürüzsüz bir gövdeya sahip olan Dişbudak nemli topraklarda daha iyi boy ve daha kalın gövde yapar. 65 türün bir kısmı orman ağacı olarak geçerken büyük bir kısmıda genelde peyzaj olarak kullanılır. Uzun yıllar yaşabilen ve gövde durumunu koruyan Dişbudak odunu mobilya yapımında da kullanılır.
Yapraklarının toplanıp kurutulması ve içilmesi sureti ile ateşi düşürüp, vücuda kuvvet verdiği söylenir ayrıca anne sütünü artırır. Romatizma ve nikris ağrılarını keser. Kabızlığı giderir. (kabuğu ise tam tersi kabızlık yapar, ishali keser) idrar söktürüp, vücutta biriken zararlı maddelerin atılmasını sağlar.
No comments:
Post a Comment