Ülkemizin kuzey doğu taralarında ve özellikle yüksek kesimlerde tek başına veya başka ağaçlarla karışık olarak bulunan huşlar 15-20 m’ye kadar boy yapabilen soğuğa karşı diğer orman ağaçlarına oranla çok daha dayanıklı olan bir ağaç türüdür.
En karakteristik özelliği gövde yapısının kar beyazı renginde olması ve ince bir yapı olarak görünmesidir. Genç yaşlarda ince ve düz bir gövdeye sahip olan Huş ağacı zamanla yatay yönde geniş bantlar halinde kavlar, dökülür. Bunun yerini siyah ve sert bir kabuk alır.
Işığa çok ihtiyaç duyan huşlar ılıman ve serin yerlerin ağaçlarıdır. Nemli alanlarıda seven huş ağacı gençken yani ilk 5 yılında hızlı bir büyüme gösterirken zamanla büyüme hızı yavaşlar. Fakir kum veya kumlu toprakların ağaçlandırılmasına elverişli bitkilerdir.
Ekolojik istekleri yüksek olmayan huşlar çok eski zamanlardan beri kültüre alınmış kıymetli bir park bitkisidir.
Ülkemizde doğal olarak yetişen türleri;
Adi Huş (Betula pendula Roth.) (N)
Tüylü Huş (Betula pubescens Ehrh.) (N)
Kızılağaç Yapraklı Huş (Betula medwedewi Reg.) (N)
Mobilya, kaplama, kontrplak, alet sapları, tarım ve müzik aletleri yapımında kullanılır.
No comments:
Post a Comment